چگونه خمیر گوجه فرنگی دوتایی در مقایسه با خمیر گوجه فرنگی معمولی ساخته شده است؟

خمیر گوجه فرنگی یک ماده سنگ بنای سنگ بنای غذاهای جهانی است ، اما همه خمیر گوجه فرنگی برابر نیست. در بین تغییرات ، خمیر گوجه فرنگی "دوتایی" از نظر طعم و تطبیق پذیری شدید آن متمایز است. درک تفاوت در روشهای تولید بین خمیر گوجه فرنگی دوتایی و خمیر گوجه فرنگی معمولی نشان می دهد که چرا این ماده یک انتخاب برتر برای متخصصان آشپزی و آشپزهای خانگی به طور یکسان است.
1. انتخاب و آماده سازی مواد اولیه
هر دو نوع خمیر گوجه فرنگی با گوجه فرنگی با کیفیت بالا و کاملاً رسیده شروع می شوند. تولید کنندگان گوجه فرنگی را با رنگدانه قرمز عمیق ، مواد جامد محلول بالا (به طور معمول 5-7 ٪) و حداقل نقص در اولویت قرار می دهند. برای خمیر مضاعف ، معیارهای انتخاب ممکن است سختگیرانه تر باشد ، با تمرکز روی گوجه فرنگی با قند طبیعی حتی بالاتر و محتوای پکتین برای دستیابی به یک بافت غنی تر پس از پردازش. بعد از شستشو و از بین بردن ساقه ها یا نواقص ، گوجه فرنگی ها برای نرم شدن گوشت و غیرفعال کردن آنزیم های غیرفعال کردن که می توانند طعم را تخریب کنند ، تحت فشار حرارتی قرار می گیرند.
2. واگرایی کلیدی: فرایند غلظت
تفاوت تعیین کننده در مرحله غلظت نهفته است. خمیر گوجه فرنگی معمولی توسط پوره گوجه فرنگی در کتری های باز یا تبخیر کننده های خلاء ساخته می شود تا اینکه مواد جامد آن به 22-28 ٪ برسد. خمیر دوتایی متمرکز تحت یک فرآیند تبخیر طولانی مدت یا چند مرحله ای قرار می گیرد ، که اغلب با استفاده از فناوری خلاء پیشرفته برای از بین بردن رطوبت بیشتر بدون اینکه محصول را از بین ببرد. این منجر به محتوای جامد نهایی 36 ٪ یا بالاتر می شود - تقریباً دو برابر چگالی خمیر استاندارد.
تبخیر خلاء در اینجا نقش مهمی ایفا می کند. با پایین آمدن نقطه جوش ، مواد مغذی حساس به گرما مانند لیکوپن را حفظ می کند در حالی که امامی طبیعی گوجه فرنگی را تشدید می کند. برخی از تولید کنندگان از تبخیر کننده های سه گانه استفاده می کنند ، که در آن انرژی بخار در چندین اتاق برای کارآیی استفاده می شود. زمان کاهش طولانی ، قندهای طبیعی را به طور ظریف کارامل می کند و به نت های عمیق تر و تقریباً دودی که مشخصه انواع مختلف غلیظ مضاعف است ، کمک می کند.
3. بافت و تقویت طعم
در حالی که هر دو محصول برای از بین بردن دانه ها و پوست ها متلاشی هستند ، خمیر دوتایی غالباً تحت پالایش اضافی قرار می گیرد. از همگن کننده های برشی بالا ممکن است برای ایجاد یک بافت فوق العاده صاف ایده آل برای سس ها و سوپ ها استفاده شود. برخی از تولیدکنندگان یک مرحله اکسیداسیون کنترل شده را در طول پردازش برای توسعه ترکیبات پیچیده طعم دهنده ، تکنیکی که در تولید خمیر استاندارد کمتر رایج است ، شامل می شوند.
4. حفظ و بسته بندی
برای حفظ کیفیت ، هر دو نوع در دمای بیش از 85 درجه سانتیگراد به ظروف استریل پر می شوند. با این حال ، فعالیت آب پایین تر در خمیر متمرکز دوتایی امکان ثبات قفسه طولانی تر را فراهم می کند. فن آوری های پیشرفته بسته بندی آسپتیک غالباً برای قفل شدن در طراوت بدون مواد نگهدارنده استفاده می شوند و آن را به گزینه ای برای آشپزخانه های تجاری که نیاز به ذخیره انبوه دارند ، تبدیل می کند.
5. مزایای تغذیه ای و آشپزی
فرآیند تولید تشدید نه تنها طعم بلکه ارزش غذایی را تقویت می کند. خمیر دوتایی متمرکز در مقایسه با نسخه های معمولی تا 70 ٪ لیکوپن بیشتر در هر گرم ارائه می دهد-آنتی اکسیدان مرتبط با سلامت قلب و مزایای ضد التهابی. در پخت و پز ، قدرت آن به معنای نیاز به مقادیر کمتری است که باعث کاهش هزینه های دستور العمل بدون به خطر انداختن طعم می شود. سرآشپزها توانایی اضافه کردن عمق به ظروف مانند گوشتهای بافته شده یا خورش را بدون معرفی مایع اضافی ارزیابی می کنند.
برای تولید کنندگان مواد غذایی ، انتخاب بین این محصولات بر توسعه محصول و برچسب زدن تأثیر می گذارد. خمیر دوتایی با کاهش نیاز به ضخیم کننده های اضافه شده یا تقویت کننده های طعم ، لیست های مواد پاک کننده را امکان پذیر می کند. طبیعت متمرکز آن همچنین با کاهش وزن حمل و نقل و فضای ذخیره سازی از شیوه های پایدار پشتیبانی می کند. $ $